-…αυτός που αγαπάει χρειάζεται υποστήριξη
–Από τη στιγμή που δεν ενδιαφερόμαστε πια για το πως μας βλέπει ο άλλος δεν τον αγαπάμε πια.
-Γιατί το να κάνεις έρωτα δεν σημαίνει και σπουδαία πράγματα. Δεν είναι αυτό που έχει σημασία για μένα. Το σημαντικό είναι να με σκέφτεσαι.
-Ο αληθινός έρωτας είναι ανίκανος ν΄απιστήσει..
-Κανένας δεν αμφιβάλει ότι υπήρξαν στον κόσμο ασύγκριτα λιγότερες χειρονομίες από άτομα.
-Δεν υποφέρω την μετριοφροσύνη! Οι μετριόφρονες είναι υποκριτές!
–Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν έπαρση!
–Το πρόσωπο δεν κάνει τίποτ΄άλλο παρά να αριθμεί ένα αντίτυπο.
-Δεν ήταν η μηχανή που έκανε θόρυβο, ήταν το εγώ της κοπέλας με τα μαύρα μαλλιά
-Η παγίδα του μίσους είναι ότι μας δένει πολύ σφιχτά με τον αντίπαλο
-…δεν θέλω να τους μισώ, διότι τίποτα δεν με συνδέει μαζί τους δεν έχουν τίποτα κοινό.
-Η τάση της ποίησης δεν είναι να μας θαμπώσει με μια ιδέα εκπληκτική, αλλά να κάνει έτσι ώστε μια στιγμή που είναι να γίνει αλησμόνητη και αντάξια μιας αβάσταχτης νοσταλγίας…
-Η μοναξιά: γλυκιά απουσία βλεμμάτων
-Αυτό την έκανε να καταλάβει ότι τα βλέμματα ήσαν φορτία που συνέθλιβαν φιλιά του βρικόλακα, ότι ήταν το στιλέτο των βλεμμάτων που είχε χαράξει τις ρυτίδες στο πρόσωπό της.
-…την ανάγκη της να ξέρει τί κάνουν, ενώ δεν ήθελε ούτε να τους βλέπει ούτε να ζει με την συντροφιά τους
– Παντού υπάρχει ένα μάτι. Παντού υπάρχει ένας φακός…κανένας δεν μπορεί πια πουθενά να κρυφτεί και ότι ο καθένας είναι στο έλεος όλων.
-Όσο περισσότερο ο άνθρωπος αδιαφορεί για την πολιτική, για τα ενδιαφέροντα του άλλου, τόσο πειθαναγκάζεται από το πρόσωπό του. Είναι οατομικισμός του καιρού μας…είναι φανερό ότι το άτομο δεν ανήκει πια στον εαυτό του, ότι είναι εντελώς ιδιοκτησία των άλλων.
-…όταν έχεις μπροστά σου διακόσια είκοσι τρία πρόσωπα, καταλαβαίνεις με μια ματιά ότι δεν βλέπεις παρά τις πολυάριθμες παραλλαγές ενός και μόνο προσώπου και ότι ποτέ , και ότι ποτέ κανένα άτομο δεν έχει υπάρξει.
-…δεν μπόρεσε να σου περάσει η ιδέα ότι το πρόσωπό μου δεν είμαι εγώγια τις γιορτές τους, γιατί την είχε διαποτίσει η βεβαιότητα ότι όλα αυτά δεν ήταν δική της υπόθεση
-Να μην μπορείς να αποκοιμηθείς και να απαγορεύεις στον εαυτό σου να κινηθεί : το συζυγικό κρεββάτι.
-…το παιδί είναι το σημείο μιας μαγικής πρόσθεσης δυο όντων.
-…ήταν ένας έρωτας άυλος, καθαρά συναισθηματικός και επιπλέον τόσο χωρίς συνέπειες…
-Τίποτα δεν είναι περισσότερο προνομιακό από το να υιοθετείς μια παιδιάστικη συμπεριφορά:…καθώς δεν έχει ακόμα περάσει στον κόσμο όπου βασιλεύει ο τύπος…
-…ο καθένας( και όχι μόνο ο Γκαίτε) βρίσκει ενοχλητικό να διηγούνται τη ζωή του ερμηνεύοντάς την με άλλον τρόπο από τον δικό του…
-…όπου κι αν βρίσκεται ο θάνατος, η σύντροφός του η αθανασία είναι μαζί του…
-Η αθανασία είναι μια αιώνια δίκη. -Αν είναι μια αιώνια δίκη, χρειάζεται ένας αληθινός δικαστής! Κι όχι μια δασκάλα του χωριού οπλισμένη με μαστίγιο …
-Ο άνθρωπος μπορεί να θέσει τέλος στη ζωή του. Αλλά δεν μπορεί να θέσει τέλος στην αθανασία του.
-Και κατάλαβα ότι το θέαμα που ήθελαν να δουν δεν ήσαν οι μαριονέτες αλλά εγώ ο ίδιος.
-Τα γυαλιά έγιναν ένα υποκατάστατο των δακρύων.
-Την μιμούνταν ναι, αλλά διορθώνοντάς την…
-...όταν τραγουδάω το σώμα μου μεταμορφώνεται σε όργανο και γίνομαι μουσική.
-Εγώ νικήθηκα. Εσύ παραδόθηκες.
-Δεν γνώριζε καμιά πιο απόλυτη ολοκλήρωση του έρωτα από την κατάποση του αγαπημένου. Σε σύγκριση μ΄αυτή την σύντηξη των σωμάτων, η ερωτική πράξη τς φαινόταν σαν μια γελοία φιγούρα.
–Τί σημαίνει η συμπάθεια που νιώθεις για κάποιον ; Πώς μπορείς να εξαιρείς από αυτήν την συμπάθεια το σώμα; Χωρίς το σώμα του είναι ακόμα άνθρωπος ο άνθρωπος;
-Υπάρχουν δυο μέθοδοι για να καλλιεργήσει κανείς τη μοναδικότητα του εγώ: η προσθετική μέθοδος και η αφαιρετική μέθοδος.
-…προσπαθούν να κάνουν προσθέσεις για να δημιουργήσουν ένα εγώ μοναδικό και αμίμητο, αλλά καθώς ταυτόχρονα γίνονται οι προπαγανδιστές αυτών των πρόσθετων χαρακτηριστικών, κάνουν τα πάντα ώστε να τους μοιάσει η πλειοψηφία των ανθρώπων, και τότε η (με τόση επιμέλεια κατακτημένη) μοναδικότητα του εγώ τους εξαφανίζεται αμέσως.
-Μια γυναίκα μεγαλύτερη… είναι ένας αμέθυστος στη ζωή ενός άντρα!
-…η εξουσία του δημοσιογράφου δεν στηρίζεται στο δικαίωμα να θέτει μια ερώτηση, αλλά στο δικαίωμα να απαιτεί μια απάντηση…
–Προτιμώ να χαθώ μέσα σε τιτιβίσματα, παρά ακούγοντας το πένθιμοεμβατήριο του Σοπέν.
-Πράγματι λίγο τους ενδιαφέρει η άποψη που υπερασπίζονται. Καθώς όμως την έκαναν ένα χαρακτηριστικό του εαυτού τους κάθε προσβολήτης άποψης αυτής είναι ένα τρύπημα στη σάρκα τους.
-Είσαι ο πνευματώδης σύμμαχος του κάθε νεκροθάφτη σου.
-Όσο ζούμε ανάμεσα στα ανθρώπινα όντα, θα είμαστε αυτό που τα ανθρώπινα όντα μας θεωρούν ότι είμαστε.
-Είναι αφελής αυταπάτη να πιστεύουμε ότι η εικόνα μας είναι μία απλή εμφάνιση, πίσω από την οποία θα κρυβόταν η πραγματική ουσία του εγώ μας, ανεξάρτητη από τα μάτια του κόσμου.
-Ο καθένας από εμάς επιθυμεί να παραβιάσει τις συμβατικότητες, τα ερωτικά ταμπού, και να εισχωρήσει μεθυστικά στο βασίλειο του Απαγορευμένου...
-Α, στον έρωτα αρκεί ένα τόσο δα για να σε ρίξει στην απελπισία!
-…πέρασε την σιωπή του σαν απόδειξη ότι δεν την αγαπούσε πια.
-Πίστευε επίσης ότι τον γνώριζε απ΄έξω κι ανακατωτά, ότι τον γνώριζε όπως κανένας ποτέ δεν τον είχε γνωρίσει. Το ερωτικό συναίσθημα μας παραπλανά όλους με μια αυταπάτη γνώσης.
-Η δόξα προσθέτει σε όλα όσα μας συμβαίνουν μα εκατονταπλάσια ηχώ.
-…δεν επιθυμεί την δόξα εκείνου που οι προβολείς είναι στραμμένοι επάνω του, αλλά την εξουσία εκείνου που παραμένει στη σκιά.
-Επιθυμεί τη δύναμη του κυνηγού που σκοτώνει μια τίγρη κι όχι την δόξα της τίγρης που τη θαυμάζουν αυτοί που θα την χρησιμοποιήσουν για χαλί.
-Όταν ο ένας επιτίθεται, ο άλλος οπισθοχωρεί, είναι ο κανόνας…η αναδίπλωση είναι η πιο δύσκολη πολεμική κίνηση…
-…για μένα η πραγματική ζωή είναι αυτό : να ζεις στις σκέψεις των άλλων…
-…το κορμί δεν ήταν σεξουαλικό μόνο στις ξεχωριστές στιγμές της διέγερσης αλλά όπως το έχω πει, σεξουαλικό από την αρχή, εκ των προτέρων, σταθερά και ολοκληρωτικά, στην επιφάνεια όπως και στο εσωτερικό , στον ύπνο, στον ξύπνιο και μετά το θάνατο ακόμα.
-…μόνο τα εμπόδια, κατά τη γνώμη του, μπορούν να μεταβάλλουν τον έρωτα σε ερωτική ιστορία.
-…είχε διαγράψει τη λέξη «απαγορεύω» από το λεξιλόγιό του και ήταν περήφανος γι΄αυτό.
-…ένας ομολογημένος εξευτελισμός , είναι διπλός εξευτελισμός
–Ο καθένας έχει το δικαίωμα να σκοτωθεί. Είναι η ελευθερία μας. Δεν έχω τίποτα εναντίον της αυτοκτονίας όσο πρόκειται για έναν τρόπο να φύγει κανείς.
-Ο έρωτας είναι μια φτερούγα που χτυπάει μέσα στο στήθος μου σαν να είναι σε κλουβί και που παρακινεί να κάνω πράγματα που εσένα σου φαίνονται παράλογα.
-…η αιτία και το νόημα του έρωτά της δεν ήσαν ο Γκαίτε, αλλά ο έρωτας…
-Αν η ψυχή του Τάδε είναι γεμάτη αγάπη, όλα πηγαίνουν προς το καλύτερο, ο άνθρωπος αυτός είναι καλός και όσα κάνει είναι καλά.
-Η αγάπη μας κάνει να χάνουμε τη συνείδηση του γήινου και μας γεμίζει με το ουράνιο, έτσι , η αγάπη μας απαλλάσσει από κάθε ενοχή.
–Σκέφτομαι , άρα υπάρχω, είναι μια διανοητική τοποθέτηση που υποτιμά τον πονόδοντο. Αισθάνομαι άρα υπάρχω, είναι μια αλήθεια με πολύ γενικότερο βεληνεκές που αφορά και κάθε ζωντανό πλάσμα.
-Το θεμέλιο του εγώ δεν είναι η σκέψη, αλλά ο πόνος, το πιο στοιχειώδες αίσθημα όλων.
-…πάρα πολύ συχνά, το δάκρυ γεννιόταν από τη συγκίνηση που προκαλούσε στον Γκαίτε η θέα του Γκαίτε
-…το κεφάλι είναι γεμάτο όνειρα, και τα οπίσθια, σαν άγκυρα: μας συγκρατούν στο έδαφος.
–Όταν όμως ένας άντρας, ενδιαφέρεται για μια γυναίκα , κάνει ό,τι μπορεί για να έρθει, τουλάχιστον εμμέσως σε επαφή μαζί της, για να αγγίξει από μακριά τον κόσμο της και να τον θέσει σε κίνηση.
-Η ντροπή δεν θεμελιώνεται σ΄ένα λάθος που έχουμε κάνει , αλλά στην ταπείνωση που δοκιμάζουμε όντας αυτό που είμαστε χωρίς να το έχουμε διαλέξει, και στην αφόρητη αίσθηση ότι η ταπείνωση είναι ορατή από παντού.
-…η ψυχή, όταν την τρώει η ανησυχία, αξιώνει κίνηση, δεν μπορεί να κάτσει σε μια μεριά, γιατί, όταν μένει ακίνητη, ο πόνος γίνεται φοβερός…
-Η πλειοψηφία όμως των ανθρώπων δεν έχουν γνωρίσει τον έρωτα … θα έτρεχαν πίσω από την υπόσχεση μιας άλλης ζωής χωρίς να θέσουν τον παραμικρότερο όρο, θα προτιμούσαν τη ζωή από τον έρωτα και θα ξανάπεφταν, με πολύ ευχαρίστηση, στο δίχτυ της αράχνης του Δημιουργού.
-Αυτό που είναι αβάσταχτο στη ζωή, δεν είναι το να είσαι αλλά το να είσαι το εγώ σου.
–Να ζεις δεν υπάρχει καμία ευτυχία σ’ αυτό. Να ζεις: να περιφέρεις στον κόσμο το επώδυνο εγώ σου. Αλλά να είσαι, να είσαι είναι ευτυχία. Είναι : το να μεταμορφώνεσαι σε κρήνη, σε πέτρινη δεξαμενή μέσα στην οποία το σύμπαν κατεβαίνει σαν χλιαρή βροχή.
–Η αστρολογία, φαίνεται , μας διδάσκει τη μοιρολατρία : δεν θα γλιτώσεις από τη μοίρα σου!
-…θα μου κάνεις, θα οργανώσουμε…Ο μέλλων αυτός μεταμορφώνει την ονειροπόληση σε υπόσχεση διαρκείας… έτσι και ξενερώσουν οι εραστές δεν έχει πια αξία…
-Ο έρωτας είναι το καλύτερο αντίδοτο στους κακούς οιωνούς!
-…το πρόσωπο είναι ωραίο όταν αντανακλά την παρουσία μιας σκέψης, ενώ η στιγμή του γέλιου είναι μια στιγμή που δεν σκεφτόμαστε.
-…το γέλιο ακολουθεί αμέσως μετά, σαν φυσική αντίδραση, σαν σπασμός από τον οποίο κάθε σκέψη απουσιάζει.
-Ο άνθρωπος που δεν ελέγχεται (ο πέρα από την λογική, πέρα από τη θέληση άνθρωπος) δεν μπορούσε να θεωρηθεί ωραίος.
-Αυτός ο κόσμος τα παίρνει όλα στα σοβαρά.
-Το χιούμορ δεν μπορεί να υπάρξει παρά εκεί όπου οι άνθρωποιδιακρίνουν ακόμα το όριο ανάμεσα σ΄αυτό που είναι σημαντικό και σ΄εκείνο που δεν είναι.
-Είναι ωραίο να κοκκινίζει μια γυναίκα τη στιγμή εκείνη, το κορμί της δεν της ανήκει, δεν το ελέγχει πια, είναι στο έλεός του…τίποτα δεν είναι ωραιότερο από το θέαμα μιας γυναίκας που τη βιάζει το ίδιο της το κορμί!
–Η ζωή είναι τόσο σύντομη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βρίσκουν ποτέ τη γυναίκα της ζωής τους.
-Η γυναίκα είναι το μέλλον του άντρα.
-Η λογοτεχνία θα εξαφανιστεί και οι ηλίθιες ποιητικές φράσεις θα συνεχίσουν να πλακώνονται εδώ κι εκεί στον κόσμο…
-…αν αρνιόμαστε να προσδώσουμε σημασία σ΄έναν κόσμο που θαρρεί ότι είναι σημαντικός, κι αν δεν βρίσκουμε στον κόσμο αυτό καμία ηχώ στο γέλιο μας, δεν μας μένει παρά μια λύση: να πάρουμε τον κόσμο κατ΄ αποκοπήν και να τον κάνουμε αντικείμενο του δικού μας παιχνιδιού να τον κάνουμε ένα άθυρμα.
https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/2015/02/20/athanasia-koyntera/
