Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η φυσιολογία του εγκεφάλου των ερωτευμένων αλλάζει όταν βλέπουν την εικόνα του αγαπημένου τους
Αυτά που αποκαλούμε «συναίσθημα» ή «ζητήματα καρδιάς» δεν είναι παρά μερικές χημικές αντιδράσεις.
Αυτά που αποκαλούμε «συναίσθημα» ή «ζητήματα καρδιάς» δεν είναι παρά μερικές χημικές αντιδράσεις.
Ο έρωτας χτυπάει στον εγκέφαλο και όχι στην καρδιά και είναι πλέον επιστημονικά εξακριβωμένο!
Ο φτερωτός Ερωτας που σημαδεύει με τα βέλη του ανυποψίαστους θνητούς δεν είναι παρά μία ακόμη όμορφη εικόνα. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η φυσιολογία του εγκεφάλου των ερωτευμένων αλλάζει όταν βλέπουν την εικόνα του αγαπημένου τους σε σχέση με μια τυχαία φωτογραφία. Οι καθηγητές Semir Zeki και Andreas Bartels του University College London βρήκαν ότι το να είμαστε ερωτευμένοι είναι διαφορετικό από το απλώς να μας αρέσει κάποιο άλλο άτομο. Το νέο και αξιοπερίεργο στοιχείο: Η διαφορά φαίνεται στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου (MRI)! Η ερευνητική ομάδα του University College London έκανε MRI στους εγκεφάλους 11 γυναικών και έξι αντρών, την ώρα που τους έδειχναν φωτογραφίες από άτομα τα οποία αγαπούν βαθιά και φωτογραφίες από φίλους. Με την τεχνική της μέτρησης της ροής του αίματος με MRI βρέθηκαν τέσσερις περιοχές που ήταν ιδιαίτερα ενεργές όταν τα υποκείμενα της έρευνας έβλεπαν τη φωτογραφία του αγαπημένου τους. Οι ίδιες περιοχές «έλαμψαν» όταν τα ίδια άτομα υποβλήθηκαν σε ένα τεστ ανίχνευσης ψεμάτων, για να βεβαιωθούν οι ερευνητές ότι τα αισθήματα αυτών που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αληθινά. Ενα ζεστό κομμάτι στο μέσο του εγκεφάλου είναι οργανωμένο με έναν μοναδικό τρόπο για να χειρίζεται τα μηνύματα αγάπης. Το συγκεκριμένο κομμάτι, που θεωρείται ότι σχετίζεται με όλες τις περιοχές των αισθήσεων στον εγκέφαλο, συνδέεται με το υπογάστριο και αυτό μπορεί να εξηγήσει από πού προέρχεται μια από τις αγαπημένες εκφράσεις των Αγγλοσαξόνων όταν πρόκειται για αισθηματικά ζητήματα, το «έχω πεταλούδες στο στομάχι μου». Αλλες έρευνες δείχνουν ότι η αγάπη και η σοκολάτα δεν έχουν ως κοινό στοιχείο το ότι είναι σήμα κατατεθέν της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά ότι και οι δύο περιέχουν ψυχοδιεγερτικές ουσίες σαν κι αυτές που βρίσκονται στο χημικό κοκτέιλ του μεγαλύτερου πάθους μιας ερωτικής σχέσης! Είναι λοιπόν όλα στο κεφάλι μας και αυτό που αποκαλούμε συναίσθημα ή ζητήματα της καρδιάς δεν είναι παρά μερικές χημικές αντιδράσεις; Τι γίνεται με τον συναισθηματικό παράγοντα;
Ο φτερωτός Ερωτας που σημαδεύει με τα βέλη του ανυποψίαστους θνητούς δεν είναι παρά μία ακόμη όμορφη εικόνα. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η φυσιολογία του εγκεφάλου των ερωτευμένων αλλάζει όταν βλέπουν την εικόνα του αγαπημένου τους σε σχέση με μια τυχαία φωτογραφία. Οι καθηγητές Semir Zeki και Andreas Bartels του University College London βρήκαν ότι το να είμαστε ερωτευμένοι είναι διαφορετικό από το απλώς να μας αρέσει κάποιο άλλο άτομο. Το νέο και αξιοπερίεργο στοιχείο: Η διαφορά φαίνεται στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου (MRI)! Η ερευνητική ομάδα του University College London έκανε MRI στους εγκεφάλους 11 γυναικών και έξι αντρών, την ώρα που τους έδειχναν φωτογραφίες από άτομα τα οποία αγαπούν βαθιά και φωτογραφίες από φίλους. Με την τεχνική της μέτρησης της ροής του αίματος με MRI βρέθηκαν τέσσερις περιοχές που ήταν ιδιαίτερα ενεργές όταν τα υποκείμενα της έρευνας έβλεπαν τη φωτογραφία του αγαπημένου τους. Οι ίδιες περιοχές «έλαμψαν» όταν τα ίδια άτομα υποβλήθηκαν σε ένα τεστ ανίχνευσης ψεμάτων, για να βεβαιωθούν οι ερευνητές ότι τα αισθήματα αυτών που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αληθινά. Ενα ζεστό κομμάτι στο μέσο του εγκεφάλου είναι οργανωμένο με έναν μοναδικό τρόπο για να χειρίζεται τα μηνύματα αγάπης. Το συγκεκριμένο κομμάτι, που θεωρείται ότι σχετίζεται με όλες τις περιοχές των αισθήσεων στον εγκέφαλο, συνδέεται με το υπογάστριο και αυτό μπορεί να εξηγήσει από πού προέρχεται μια από τις αγαπημένες εκφράσεις των Αγγλοσαξόνων όταν πρόκειται για αισθηματικά ζητήματα, το «έχω πεταλούδες στο στομάχι μου». Αλλες έρευνες δείχνουν ότι η αγάπη και η σοκολάτα δεν έχουν ως κοινό στοιχείο το ότι είναι σήμα κατατεθέν της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά ότι και οι δύο περιέχουν ψυχοδιεγερτικές ουσίες σαν κι αυτές που βρίσκονται στο χημικό κοκτέιλ του μεγαλύτερου πάθους μιας ερωτικής σχέσης! Είναι λοιπόν όλα στο κεφάλι μας και αυτό που αποκαλούμε συναίσθημα ή ζητήματα της καρδιάς δεν είναι παρά μερικές χημικές αντιδράσεις; Τι γίνεται με τον συναισθηματικό παράγοντα;
Ναι μεν υπάρχει η καθαρά βιολογική άποψη για το σεξ και την αγάπη, αλλά υπάρχει και η ψυχοκοινωνική άποψη, που είναι εξίσου σημαντική. Η αναλογία είναι παρόμοια με αυτή που συχνά χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για την κάλυψη μιας άλλης βασικής ανάγκης, της πείνας. Από φυσιολογική άποψη μπορούμε να φάμε ένα κομμάτι ψωμί και τυρί πρόχειρα και να χορτάσουμε. Αλλά από την ψυχοκοινωνική άποψη ποιος δεν προτιμάει ένα γεύμα με ορεκτικά, κυρίως πιάτο και γλυκό, σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι με όμορφο περιβάλλον και καλή παρέα; Η ψυχοκοινωνική πλευρά της σεξουαλικότητας και της αγάπης περιλαμβάνει ψυχολογικούς παράγοντες, όπως συναισθήματα, σκέψεις, τις προσωπικότητες των ερωτευμένων, καθώς και κοινωνικά στοιχεία, όπως το πώς φέρονται οι άνθρωποι και τι είναι κοινωνικά αποδεκτό.
Η ως τώρα έρευνα στο θέμα της αγάπης και του σεξ έχει γίνει από την πλευρά της κοινωνικής ψυχολογίας που εξετάζει τη διαπροσωπική έλξη. Σε ένα κλασικό πείραμα οι Dion, Berscheid και Walster (1972) βρήκαν ότι η φυσική έλξη επηρεάζει τις προσδοκίες μας και σε άλλους τομείς πέραν του ερωτικού, όπως τους τομείς της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς των ανθρώπων οι οποίοι μας ελκύουν. Αντρες και γυναίκες είδαν μια σειρά φωτογραφίες ατόμων και των δύο φύλων και τους ζητήθηκε στη συνέχεια να κρίνουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά τους. Τα άτομα που οι ερωτηθέντες έκριναν ότι είναι όμορφα και ελκυστικά, με βάση μόνο το δεδομένο της φυσικής τους εμφάνισης, κρίθηκαν και ως σεξουαλικά θερμοί, ελκυστικοί, κοινωνικοί, εξωστρεφείς, ευγενικοί, δυνατοί χαρακτήρες και ισορροπημένοι, σε σχέση με λιγότερο όμορφα άτομα.
ΕΡΕΥΝΑ Οι ανακαλύψεις της αγάπης
ΕΡΕΥΝΑ Οι ανακαλύψεις της αγάπης
Οι ερευνητές οι οποίοι ασχολούνται με τα θέματα της αγάπης έχουν κάνει μερικές ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις:
* Η ιδέα του κεραυνοβόλου έρωτα, ή έρωτα με την πρώτη ματιά, είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ένας μύθος που ικανοποιεί την ανάγκη μας για άμεση κοινωνική αποδοχή και εκλογικεύει τα σεξουαλικά αισθήματα που μας ξεσηκώνει ένα άτομο που μόλις γνωρίσαμε. Ο κεραυνοβόλος έρωτας γίνεται συχνά η ταμπέλα αξιοπρέπειας που απλά συγκαλύπτει τα σεξουαλικά αισθήματα, αλλά τελικά μόνο το τεστ του χρόνου θα δείξει κατά πόσο πρόκειται για έρωτα ή σεξουαλική έλξη.
* Η ιδέα ότι οι άντρες προτιμούν τις δύσκολες δεν είναι απόλυτη.
* Στις ηλικίες 18-25 οι γυναίκες ερωτεύονται συχνότερα από τους άντρες της ίδιας ηλικίας, αλλά οι άντρες ερωτεύονται γρηγορότερα.
* Οι άντρες έχουν την τάση να παραμένουν σε μια σχέση που αργοπεθαίνει, ενώ οι γυναίκες τελειώνουν τις σχέσεις τους ευκολότερα.
* Αντρες και γυναίκες στην ηλικία μεταξύ 30-40 ετών κάνουν σεξ λιγότερο από μία φορά την εβδομάδα κατά μέσον όρο.
* Το σεξ γίνεται μεγαλύτερη απόλαυση μετά τα 40.
Αλλά τι λένε οι ειδικοί για την αγάπη; Οι παγκοσμίως γνωστοί σεξολόγοι William Masters και Virginia Johnson κάνουν έναν διαχωρισμό ανάμεσα στη ρομαντική ή παθιασμένη αγάπη και στη συντροφική αγάπη και τονίζουν ότι το πάθος, η έξαψη και η συγκίνηση της πρώτης είναι σπάνιο να κρατήσει για πολύ. Μετά από λίγα χρόνια το πάθος δίνει τη θέση του σε ένα διαφορετικό είδος αγάπης, τη συντροφική, που βασίζεται σε κατανόηση, στοργή, εμπιστοσύνη, συνεννόηση, και το αίσθημα του «μαζί». Αυτού του είδους η αγάπη δεν αποκλείει μια ευχάριστη, «γεμάτη» σεξουαλική ζωή. Η συντροφική αγάπη είναι χαρακτηριστική του γάμου και των μακρόχρονων σχέσεων και παρ' όλο που είναι λιγότερο πολυτάραχη από την παθιασμένη αγάπη, πολλοί τη βρίσκουν μια ήρεμη και σίγουρη σχέση που δίνει στα άτομα την ελευθερία να ασχοληθούν με τη δουλειά, τα ενδιαφέροντα και τους φίλους τους, χωρίς να είναι προσδεμένοι και τυφλωμένοι από το πάθος τους για τον άλλον. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ Ι.Q. και σεξουαλικότητα
Η εξυπνάδα δεν εξισώνεται συνήθως με τη σεξουαλικότητα, εκτός και αν κανείς βρίσκει ελκυστικούς τους διανοουμένους και τους εγκεφαλικούς τύπους. Πώς λοιπόν λειτουργεί ο συνδυασμός σεξ και Ι.Q.; Λειτουργεί πάνω στη βάση της νοημοσύνης και της γνώσης του εαυτού. Το σεξ δεν είναι βέβαια διανοητική άσκηση, αλλά δόσιμο και μοίρασμα, μια στενή, ενδόμυχη επικοινωνία που πηγάζει από την αληθινή γνώση που έχουμε για το ποιος είναι ο άλλος στη σχέση. Οταν λέμε ότι ξέρουμε κάποιον, εννοούμε ότι τον ξέρουμε σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο επιφανειακά, εκεί που είναι η περιοχή της τεχνικής. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους ότι μπορεί να γνωρίσουν κάποιον άλλον αληθινά και να γνωριστούν εξίσου. Γι' αυτόν τον λόγο και πολλοί άνθρωποι εμπλέκονται σε πράξεις εντυπωσιασμού αντί να χαλαρώνουν και να δίνουν περισσότερη σημασία στις υποβόσκουσες ενέργειες των ανθρώπινων σχέσεων. Αυτοί που έχουν συνέχεια νεύρα ή ενοχές δεν είναι καλοί εραστές. Το σεξ θα πρέπει να είναι επιλογή και όχι καταναγκασμός ή συνήθεια, γιατί έτσι χάνεται ο αυθορμητισμός. Και όταν χαθεί ο αυθορμητισμός και γίνει συνήθεια, τότε επέρχεται βαρεμάρα. Το περισσότερο σεξ δεν είναι ο τρόπος για να διορθώσει κανείς τη σεξουαλική ζωή του. Το μυστικό βρίσκεται στην εξυπνάδα τού να ξέρει κανείς τον εαυτό του, τον/την παρτενέρ του, και να είναι αυθόρμητος και πηγαίος στις εκδηλώσεις του. ΓΚΑΛΟΠ Οι ασθενείς του πάθους
Από ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από μέλη της Sex and Love Addicts Anonymous (αμερικανική ανώνυμη εταιρεία ατόμων εξαρτημένων από την αγάπη και το σεξ), προέκυψε ότι 58% των μελών της είναι άντρες, 92% λευκοί, 44% έχουν δουλειά γραφείου, 24% με μεταπτυχιακές σπουδές και 31% με πανεπιστημιακή μόρφωση. Η συντριπτική πλειονότητα των ατόμων αυτών είναι ετεροφυλόφιλοι.
Οπως και με τις άλλες εξαρτήσεις (ναρκωτικά, τυχερά παιχνίδια), έτσι και η εξάρτηση από το σεξ καθορίζεται από το γεγονός ότι το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τη σεξουαλικότητά του και χρησιμοποιεί το σεξ σαν γρήγορη λύση στα προβλήματά του ή σαν ένα φάρμακο για το άγχος, τη μοναξιά ή την αϋπνία. Αλλα σημάδια που δηλώνουν ανεξέλεγκτη σεξουαλική συμπεριφορά είναι η μονομανία με το σεξ που κυριαρχεί στη ζωή του ατόμου, περιλαμβάνοντας φαντασιώσεις που μειώνουν την αποδοτικότητα στη δουλειά του, ανικανότητα να νιώσει βαθύτερα συναισθήματα και να αφοσιωθεί σε μια σχέση, και υπερβολική εξάρτηση από διάφορες εφήμερες σχέσεις. ΚΙΝΔΥΝΟΣ Η εξάρτηση από το σεξ
Ναι! Παρ' όλο που η ιδέα είναι σχετικά καινούργια, ο όρος «εξάρτηση» είναι μια ωραία μεταφορά που περιγράφει κάθε είδους αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς την οποία το άτομο δεν μπορεί να σταματήσει παρά το γεγονός ότι ξέρει τις αρνητικές συνέπειές της. Η εξάρτηση από το σεξ περιλαμβάνει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά ή συμπεριφορά υψηλού κινδύνου, δεν εμπεριέχει συναισθηματική ικανοποίηση, το άτομο ντρέπεται γι' αυτό που κάνει αλλά δεν μπορεί να σταματήσει παρά τις αρνητικές συνέπειες στον γάμο, στη δουλειά, στις κοινωνικές σχέσεις, στην υγεία, στην οικονομική κατάσταση ή στη σχέση του με τον Νόμο.
Βέβαια το πρώτο ερώτημα που έρχεται στο μυαλό είναι πώς είναι δυνατόν το σεξ να είναι μια μορφή εξάρτησης, όταν αποτελεί μία εντελώς φυσική δραστηριότητα και δεν σχετίζεται με τη χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Η επιστημονική βάση της θεωρίας της εξάρτησης από το σεξ βασίζεται σε μεγάλο μέρος στα πρόσφατα πορίσματα της νευροχημείας που προτείνει ότι ο ανθρώπινος οργανισμός εμπεριέχει τη δική του πηγή εθιστικών χημικών ουσιών. Οταν τα κέντρα της ευχαρίστησης στον εγκέφαλο δέχονται ερεθίσματα, χημικές ουσίες που ονομάζονται ενδορφίνες απελευθερώνονται στο αίμα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ενδορφίνες σχετίζονται με τις αλλαγές στη διάθεση μετά το σεξ. Ερευνες σε ποντίκια δείχνουν ότι τα επίπεδα ενδορφίνης στον εγκέφαλό τους αυξήθηκαν δραματικά μετά από αρκετές εκσπερματώσεις. Τα ίδια ποντίκια εθίστηκαν στις ίδιες τους τις ενδορφίνες και μπήκαν στον κόπο να κάνουν ενέργειες για να αποκτήσουν υψηλότερο επίπεδο. Στα ποντίκια ο εθισμός στις ενδορφίνες είναι μεγαλύτερος από τον εθισμό στη μπρφίνη ή στην ηρωίνη. Κάθε χημική ουσία που προκαλεί αλλαγές στη διάθεση μπορεί να είναι εθιστική και η συνεχόμενη έκκρισή της μπορεί να αλλάξει τη χημεία του εγκεφάλου σε σημείο που να «χρειάζεται» περισσότερη από αυτή τη χημική ουσία για να νιώθει ο εγκέφαλος «κανονικός».
Οι ρίζες της ανεξέλεγκτης σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι ποικίλες, καθώς μπορεί να προκληθεί από κάποια διαταραχή της προσωπικότητας, «σεξουαλική εξάρτηση» ή φυσιολογική διαταραχή, όπως κάποια διαταραχή στην υπόφυση ή ερεθισμός του εγκεφάλου λόγω όγκου, αρτηριοσκλήρωσης ή επιληψίας. Γενικότερα όμως οι φυσιολογικές διαταραχές είναι σπάνιες.
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=127359