Τί να προσέχω όταν αγοράζω ελαιόλαδο;

Η μόνη εγγύηση για εξασφάλιση ανόθευτου προϊόντος με ποιότητα και γεύση που θα μας ικανοποιεί είναι η επιμονή και πιστότητα σε επώνυμα ελαιόλαδα συσκευασιών μέχρι 5 λίτρων. 

Οι έλεγχοι που διέπουν το τυποποιημένο ελαιόλαδο, καθώς και ο κίνδυνος απόρριψης εκ μέρους του καταναλωτή αν μείνει δυσαρεστημένος από το προϊόν, αποτρέπουν την οποιαδήποτε αμέλεια εκ μέρους του επώνυμου τυποποιητή.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η πώληση χύμα ελαιολάδου σε 17 κιλά δοχεία έχει απαγορευθεί από το 1998 με αγορανομική διάταξη, προκειμένου να παταχθεί η νοθεία.

Πάντως κριτήριο για την επιλογή ενός ελαιολάδου είναι η υποκειμενική κρίση του κάθε καταναλωτή, δηλαδή η γεύση που «ταιριάζει» στον καθένα μας. Δοκιμάστε και διαλέξτε το ελαιόλαδο του οποίου σας ικανοποιεί το χρώμα, η πυκνότητα, η γεμάτη γεύση. Η γεύση στο τρόφιμο, εξάλλου, είναι το πρωταρχικό κριτήριο.
Πώς καταλαβαίνουμε ότι ένα ελαιόλαδο είναι ακατάλληλο για τρόφιμο;


Για την κατάταξη της ποιότητας του ελαιολάδου υπάρχει ευρωπαϊκός κανονισμός. Ωστόσο, η πρώτη αξιολόγηση του προϊόντος μπορεί να γίνει ανιχνεύοντας χαρακτηριστικά όπως το χρώμα, τη γεύση και το άρωμα του ελαιολάδου. Το χρώμα του πρέπει να είναι από σκούρο πράσινο μέχρι ανοιχτό χρυσοπράσινο. Ελαιόλαδα με πολύ ανοικτό χρώμα είναι οξειδωμένα ή παλιά. Εξαίρεση αποτελούν τα ελαιόλαδα της Μυτιλήνης που είναι από τη φύση τους κίτρινα.
Οι συνθήκες αποθήκευσης του λαδιού επηρεάζουν σημαντικά τη γεύση, το άρωμα και το χρώμα. Το φως και το οξυγόνο υποβοηθούν την οξείδωση και αλλοιώνουν τη γεύση και την οσμή του ελαιολάδου.
Το ταγγισμένο ελαιόλαδο αναδίδει οσμή χώματος και η γεύση του είναι ιδιαίτερα ενοχλητική. Το άρωμα και η γεύση του καλού ελαιολάδου θυμίζει το φρουτώδες της ελιάς ή την οσμή φρουτώδους ελαίου που μόλις βγήκε από το λιοτρίβι.

Το ελαιόλαδο είναι πιο βαρύ από τα άλλα σπορέλαια; Έχει περισσότερες θερμίδες;

Το ελαιόλαδο έχει ακριβώς τις ίδιες θερμίδες με τα άλλα σπορέλαια που κυκλοφορούν. Η διαφορά έγκειται στο «σώμα», δηλαδή στη «γεμάτη» γεύση που έχει το ελαιόλαδο και ιδιαίτερα το παρθένο, που ορισμένες φορές είναι πολύ δριμύ και αισθητό στο λαιμό, σε αντίθεση με τα άλλα σπορέλαια που έχουν πιο «επίπεδη» γεύση.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης;

Τον παλιό καλό καιρό το ελαιόλαδο φυλαγόταν σε μεγάλα πιθάρια στις αποθήκες των σπιτιών, τα γνωστά «σοδιαστικά», όπου οι οικογένειες αποθήκευαν τη σοδειά από διάφορα τρόφιμα για τις ανάγκες του σπιτικού τους. Οι αποθήκες αυτές ήταν συνήθως στο υπόγειο του σπιτιού και επομένως χωρίς φως. Τα σύγχρονα νοικοκυριά όμως, συνήθως δε διαθέτουν μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους. Γι’ αυτό, καλό είναι να επιλεγεί ένας χώρος αποθήκευσης κατά προτίμηση σκοτεινός και δροσερός (10-18° C), χωρίς όμως υγρασία. Ο χώρος κάτω από το νεροχύτη δεν ενδείκνυται λόγω αυξημένης υγρασίας.

Το ελαιόλαδο έχει συντηρητικά;

Όχι, το ελαιόλαδο δεν έχει συντηρητικά. Έχει χρόνο ζωής από 12 έως 18 μήνες, ανάλογα με τις συνθήκες αποθήκευσής του. Για να έχετε πάντοτε καλό προϊόν ελέγχετε την ημερομηνία λήξης στο μπουκάλι ή στο δοχείο και να το αποθηκεύετε σε σκοτεινό, ξηρό μέρος.
πηγή epoptes
https://hellas-now.com/ti-na-prosecho-otan-agorazo-elaiolado/

Δημοφιλείς αναρτήσεις